اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش تنظیم هیجان بر علایم افسردگی

مقدمه: افسردگی یکی از شایع­ترین اختلالات روانی با رشد روزافزون است. با توجه به نقش تنظیم هیجان در مشکلات روان­شناختی و از جمله افسردگی، مطالعه­ی حاضر، اثر رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر آموزش تنظیم هیجان را بر علایم افسردگی مراجعه­کنندگان به یکی از کلینیک­های روان­شناسی بررسی نموده است. روش­کار: این کارآزمایی بالینی با جامعه­ی آماری شامل تمام مراجعان به یکی از کلینیک­های روان­شناسی شهر مشهد از بهمن 1391 تا فروردین 1392 با روش نمونه­گیری در دسترس انجام گرفته است. معیار ورود دریافت نمره­ی 20 و بالاتر در پرسش­نامه­ی افسردگی بک و معیار خروج شامل دریافت مداخله­ی دیگر، اعم از دارودرمانی و روان­درمانی در زمینه­ی افسردگی در زمان اجرای پژوهش بود. تعداد 30 نفر، به طور تصادفی و تعداد برابر در گروه آزمون (آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیک در 8 جلسه به صورت دو بار در هفته) و گروه شاهد، قرار گرفتند که با پیش­آزمون و پس­آزمون و پی­گیری یک ماهه بررسی شدند. ابزار بررسی، پرسش­نامه­ی افسردگی بک و مقیاس دشواری­های هیجانی بود. برای تحلیل داده­ها از آماره­های توصیفی و آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و آزمون تی تحت  نرم­افزار spss نسخه­ی 16 استفاده شد. یافته­ها: گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی­داری در نشانه­های افسردگی (01/0=p، 9/62=(28و1)f) و دشواری­های تنظیم هیجان (01/0=p، 9/15=(28و1)f) نشان دادند که در پی­گیری یک­ماهه نیز حفظ شده بود. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی منجر به کاهش موثر و ماندگار نشانه­های افسردگی و دشواری­های تنظیم هیجان می­گردد.